Μην το ψάχνεις άλλο, μου είπες.
Η αγάπη κάνει κύκλους.
Η αγάπη κάνει κύκλους αυτοκτονίας
σε τρελές απογειώσεις από τα εδάφη της καρδιάς.
Κι εγώ σε κοίταξα.
Σε κοίταξα μΆ εκείνα τα μεγάλα πράσινα μάτια,
που είχες κάποτε τόσο ποθήσει.
Πίσω από τα σύννεφα,
πίσω από το χάος της σκέψης σου,
της σκελετωμένης από την κούραση της πορείας σου,
είχες αισθήματα .. χρώματος γκρι και ροζ μαζί.
Τι μέλλει γενέσθαι
πέρα από τη πορεία του παρόντος χρόνου;
Αινιγματικός ο αλγόριθμος της συνείδησης,
όταν παραφροσύνη μαζί με λογική γίνονται ένα
στην α-πορεία του «ουδέν οίδα».
Κι αν χαθείς πίσω από τις γρίλιες..
μια μέρα αν χαθείς
πίσω από το θολό κρύσταλλο του παραθύρου μου..
δεν είναι σαν τον ήλιο η αγάπη,
που έρχεται και παρέρχεται,
πιστός στη συνάντηση με το χάραμα της μέρας;
Απρίλιος 2004,
Λίμνη Πλαστήρα, Βόλος,διακοπές του ονείρου.
Αφιερωμένο στον αεροπόρο Γιώργο Κ.
Με την ευχή να είναι πάντα καλά, να συνεχίσει να θυσιάζεται για τους συνανθρώπους μας και να προσέχει τα σύνορά μας ..
και τον εαυτό του.Καλές πτήσεις, Γιώργο!!!
|
|
