Σου γράφω για την αγάπη..

ή ‘εν θεώ του ένδον σκάπται ο έρως’

Το ν’ αγαπάς, ακόμα και το να πονάς από αγάπη..
Το να θέλεις, το να δίνεις, το να δίνεσαι, το να έχεις..
Σχέση εξάρτησης, σε κάποιο βαθμό ,αν αγαπάς αληθινά.
Από την αγάπη ξεκινούν όλα και στην αγάπη τελειώνουν όλα.
Το να τρέμεις από αγάπη, κι όμως να νιώθεις κάτι πέρα από τη σαρκική επιθυμία.
Το να κοιτάζεις κάποιον στα μάτια και να τον αγκαλιάζει ένα χαμόγελο ή ένα δάκρυ σου..

Δειλά κάθε σκέψη δική του να κυριεύει το μυαλό σου .. κι εσύ να υποφέρεις.
Να υποφέρεις σιωπηλά .. γιατί θέλεις .. έχεις επιθυμία να πεις γι’ αυτό που αισθάνεσαι .. κι όμως, δεν μπορείς να το κάνεις .. από φόβο, μην τραυματίσεις την υφή των αισθημάτων σου.

Αρχέγονο συναίσθημα η αγάπη.
Αρχέγονο και επικίνδυνο για όλους μοιραίο παιχνίδι.
Σχεδόν κατάρα και χάρισμα μαζί.
Να σε κάνουν οι σκέψεις σου οι ερωτευμένες να παραφέρεσαι, σχεδόν να χάνεις το λογικό σου..
Κι εσύ, αδύναμος ν’ αντιδράσεις.
’λλοτε από φόβο, άλλοτε από ζήλια, άλλοτε από την αίσθηση του κινδύνου ότι χάνεις αυτόν που αγαπάς..

Όχι. Αγάπη δεν είναι έρωτας και έρωτας δεν είναι αγάπη.
Αγάπη ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΌΝΟ ΈΡΩΤΑΣ..

Ο έρωτας .. μου μοιάζει σαν το πρωταρχικό στάδιο της αγάπης.
Του εν-θ-ουσιασμού [εν θεώ του ένδον σκάπται] ο έρως, όπως μου αρέσει να τον αποκαλώ.
Από τη φύση του ο έρως είναι εγωιστής, κομπάζει .. γιατί θεοποιεί το ‘εγώ’ μας, μέσα από κάποιο άλλο ‘εγώ’..

Μετά τον έρωτα έρχεται η αγάπη.
Αγάπη βαθιά, ερεθιστική, αγνή, μεθυστική..

Του θανάτου αγάπη, γιατί ακόμα και ως εκεί μπορείς να φτάσεις γι’ αυτήν..

Έτσι λοιπόν ο έρωτας, όσο όμορφος, αγνός κι αληθινός κι αν είναι, έχει μέσα του ίσως την έννοια του υλιστικού, του σωματικού, μα πάντα του προσωρινού..
Γιατί η εν- θέωση επιτυγχάνεται μόνο στιγμιαία, με μια σωματική ή πνευματική ηδονή .. δια τούτο αναζητούμε διαρκώς την επανάληψή της.
Νομίζω πως στον έρωτα λατρεύουμε περισσότερο το κορμί, την εξώτερη ομορφιά..
Όμως η αγάπη, η γνήσια αγνή αγάπη ανάμεσα σε δυο ανθρώπους που αγαπιούνται .. είναι αγάπη βέβαια σωματική, μα περισσότερο ψυχική και πνευματική, αγάπη που υπερνικά κάθε εμπόδιο, ακόμη κι αν μας εκδικείται με Ερυνίες η θνητή μας λογική..

Ν.Β.:
ενθουσιάζομαι= ’εν+ θεώ+ ειμί= ταυτίζομαι με τη φύση, την εικόνα, την ομοίωση ενός θεού.

Ένδον σκάπται : το να ανακαλύψεις τον εαυτό σου σε όλο του το βάθος και σε όλη του την έκταση.
Το να ανά-σκάπτεις διαρκώς τη ψυχή σου με γυμνά χέρια και με γυμνό οφθαλμό.